Sołtys, Przewodniczący Rady Sołeckiej:
- Grzyb Agnieszka
Rada Sołecka:
- Krasuski Adam
- Żurawski Adam
Liczba mieszkańców: 110 osób (na dzień 31.12.2019r.)
Położenie wsi
Miejscowość Daćbogi jest położona w południowej części gminy Wiśniew. Miejscowość leży w odległości 16 km od Siedlec w kierunku południowo-zachodnim, gdzie swój bieg zaczyna rzeka Muchawka, w odległości 3 km od drogi krajowej nr 63. Miejscowość Daćbogi otaczają wioski: od wschodu Biardy, od zachodu Mroczki, od północy Śmiary i Tworki, natomiast od południa ogromny obszar lasu, gdzie można zobaczyć rzadko spotykaną w tym rejonie Polski rosnącą jodłę. W tym też lesie znajduje się rezerwat przyrody, gdzie można zobaczyć, jak radzi sobie natura bez ingerencji człowieka.
Znaczną część wsi zajmują kompleksy leśna, które stanowią około 23% jej powierzchni. Występują również obszary o licznym występowaniu chronionych i rzadkich gatunków zwierząt. O atrakcyjności turystycznej Daćbog decyduje kilka czynników: ukształtowanie terenu, bogactwo przyrodnicze, o którym świadczy występowanie chociażby jodły w lasach oraz długa i ciekawa historia, która odcisnęła wiele śladów w wyglądzie tych miejscowości.
Rys historyczny
Pierwsza wzmianka o wsi Daćbogi pojawiła się w rejestrze poborowym z 1531 r. Wśród okolicznej ludności rozpowszechnione jest przekonanie, że nazwa wsi Daćbogi pochodzi od pogańskiego bóstwa, którego ośrodek kultu miał znajdować się w pobliskim świętym gaju. Inna wersja źródła nazwy doszukuje się w okrzyku, jaki mieli wydać wojowie Bolesława Chrobrego usiłujący nawrócić miejscową ludność na chrześcijaństwo – „oddać bogi”. Prawdą jest, że w najstarszych metrykach nazwę wsi pisano jako „daczibogi” lub „dacz bogi”, a tak zapewne brzmiały w staropolszczyźnie okrzyki bolesławowych wojowników. Mieszkańcy tych wsi brali czynny udział w powstaniach Styczniowym i Listopadowym. Tutaj też przbywał, walczył, a potem ukrywał się znany nam z historii ks. Brzósko.
W latach 70. XX wieku w Daćbogach znajdowała się filia Szkoły Podstawowej, która mieściła się w wybudowanym przed II wojną i przebudowanym w 1962 r. Domu Ludowym. Znajdował się tu również młyn – wiatrak, który zapewniał dostatek mąki we wszystkich zagrodach.
Przed ustanowieniem parafii p.w. Świętej Rodziny w Śmiarach, wieś należała do parafii p.w. Nawiedzenia NMP w Domanicach.
